Αντιμικροβιακή ασπίδα τα αιθέρια έλαια

Οι αντιμικροβιακές ιδιότητες των αιθέριων ελαίων είναι γνωστές από τα αρχαία χρόνια. Βασιζόμενη σε αυτό το δεδομένο, η ερευνήτρια Idoya Fernández Pan από το Δημόσιο Πανεπιστήμιο της Ναβάρα προχώρησε σε μία καινοτόμο εφαρμογή που μπορεί να επιμηκύνει τη διάρκεια ζωής των τροφίμων φρέσκου κρέατος έως και 50%.

Στο meatprocess.com διαβάζουμε ότι η Ισπανίδα γεωτεχνικός επάλειψε την επιφάνεια του κρέατος με ένα μείγμα από αιθέρια έλαια βασισμένα στη ρίγανη, το τριφύλλι και το δενδρολίβανο, δημιουργώντας ένα «δεύτερο δέρμα», «αόρατο» στα μάτια του καταναλωτή.

«Η διατήρηση της πλούσιας θρεπτικής αξίας των τροφίμων φρέσκου κρέατος σχετίζεται με την σε υψηλά επίπεδα υγρασία της επιφάνειάς τους, γεγονός που τα καθιστά ταυτόχρονα ευπαθή και ευάλωτα στην ταχεία ανάπτυξη ενός ευρέος φάσματος μικροοργανισμών και παθογόνων, που σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να είναι επικίνδυνοι για τη δημόσια υγεία» λέει η Idoya Fernández Pan, η οποία επικέντρωσε τη διδακτορική έρευνά της στο φρέσκο κρέας κοτόπουλου.

Το βρώσιμο «ντύμα» που δημιούργησε η ερευνήτρια επιδρά ακριβώς σε αυτή την κατεύθυνση, «μπλοκάροντας», μέσω της επάλειψης με το αντιμικροβιακό μείγμα, την ανάπτυξη μικροοργανισμών και παθογόνων, με αποτέλεσμα να μειώνονται οι πιθανότητες αλλοίωσης του κρέατος και να αυξάνεται η διάρκεια ζωής του τροφίμου.

Η Fernández χρησιμοποίησε οκτώ διαφορετικά αιθέρια έλαια βασισμένα στη ρίγανη, το τριφύλλι, το δενδρολίβανο, το λευκό θυμάρι, το τεϊόδεντρο, το κόλιανδρο, το φασκόμηλο και τη δάφνη. Με αυτά δημιούργησε διαφορετικά μείγματα και βρώσιμες ταινίες, στη σύνθεση των οποίων περιέχονται ποσότητες των συγκεκριμένων αιθέριων ελαίων ανάλογα με την αντιμικροβιακή τους δράση απέναντι σε παθογόνα όπως ο σταφυλόκοκκος (Staphylococcus aureus), η σαλμονέλα (Salmonella enteritidis), η λιστέρια (Listeria innocua) και η ψευδομονάδα (Pseudomona fragi).

Τα βρώσιμα «ντύματα» που περιείχαν αιθέριο έλαιο ρίγανης αποδείχθηκαν εξαιρετικά αποτελεσματικά και τώρα η Ισπανίδα γεωτεχνικός υποστηρίζει ότι τα αποτελέσματα τής έρευνάς της έχουν δυνητικά «άμεσο ενδιαφέρον για τη βιομηχανία τροφίμων, καθώς συμβάλλουν καταλυτικά στην επιβράδυνση ανάπτυξης μικροοργανισμών, επιμηκύνοντας τη διάρκεια κατανάλωσης των προϊόντων».