Αλ. Ζαγορίτης: Μπορούμε να γίνουμε υπολογίσιμη δύναμη στις εξαγωγές ζώων ελληνικής ράτσας

«Το ποιοτικό κρέας ελληνικής βοοτροφής αξίζει, και χρειάζεται την επωνυμία του για να ξεχωρίσει στα μάτια του καταναλωτή απέναντι στο εισαγόμενο», λέει ο αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικής Κτηνοτροφίας, Αλέξανδρος Ζαγορίτης. Σε μια συνέντευξη που θα διαβάσετε στο τεύχος Μαΐου του Meat Place (το οποίο κυκλοφορεί), ο κ. Ζαγορίτης, βοοτρόφος ο ίδιος, σημειώνει ότι «είναι κρίσιμο η Πολιτεία να αντιληφθεί ότι η Ελλάδα μπορεί να γίνει μια υπολογίσιμη δύναμη στις εξαγωγές ποιοτικών ζώων ελληνικής ράτσας και να βοηθήσει θεσμικά την πιστοποίηση και ανάδειξη ελληνικών φυλών».

Βλέποντας την ελληνική βοοτροφία να έχει γίνει εξάρτημα της κτηνοτροφικής δραστηριότητας μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων του τομέα αυτού, ξεκίνησε εδώ και πολλά χρόνια να ασχολείται με τη γενετική βελτίωση και τις ράτσες βοοειδών, με στόχο τη δημιουργία ελληνικής ποιοτικής ράτσας. Τώρα πια, βλέπει αυτή την επίπονη προσπάθεια να δικαιώνεται, οδηγώντας στη δημιουργία της Ελληνικής Ξανθόχρωμης, μιας ποιοτικής ελληνικής ράτσας βοοειδών.

Ως υπεύθυνος για τον κλάδο βοοτροφίας από την πλευρά του Συνδέσμου Ελληνικής Κτηνοτροφίας, ο Αλ. Ζαγορίτης λέει ότι «όσον αφορά τη βοοτροφία, η παρούσα κατάσταση δεν εμπνέει αισιοδοξία λαμβάνοντας υπόψη τα προβλήματά της (μονάδες μικρής δυναμικότητας, μεγάλο κόστος παραγωγής, ανυπέρβλητα γραφειοκρατικά εμπόδια, έλλειψη πιστοποίησης και προώθησης παραγόμενων προϊόντων, ελλιπείς έλεγχοι αγοράς προϊόντων, απουσία υποστήριξης ποιοτικής βελτίωσης). Την ίδια στιγμή, λόγω της αύξησης της παγκόσμιας ζήτησης τροφίμων και της αύξησης του βιοτικού επιπέδου χωρών της Βαλκανικής (όπως η Τουρκία), θα περίμενε κανείς η βοοτροφία να είναι ένας ακμάζων κλάδος. Κι όμως, δεν συμβαίνει αυτό γιατί όχι μόνο δεν αντιμετωπίσαμε χρόνια προβλήματα και αγκυλώσεις, αλλά προσθέσαμε και καινούργιες στρεβλώσεις. […] Στο πλαίσιο μιας μακροπρόθεσμης στρατηγικής για τη βοοτροφία, ιδιαίτερη σημασία έχει η ορθή διαχείριση των γενεαλογικών βιβλίων και η καθιέρωση/πιστοποίηση ελληνικών φυλών με ποιοτικά χαρακτηριστικά. Εάν αυτό δεν ξεκινήσει άμεσα, κινδυνεύουμε στα επόμενα 10-15 χρόνια γείτονες χώρες που δεν έχουν τη δική μας κτηνοτροφική παράδοση να γίνουν πρωταγωνιστές σε έναν οικονομικά καίριο τομέα όπως η κτηνοτροφία/βοοτροφία και εμείς να καταστούμε για μια ακόμα φορά θεατές των εξελίξεων. Σε αυτή την κατεύθυνση χρειάζεται να γίνουν τα σωστά βήματα για την ανάπτυξη του απαραίτητου θεσμικού και λειτουργικού πλαισίου ώστε να μην καταλήξουμε με χαρτιά και τίτλους που δεν έχουν κανένα αντίκρισμα».