Τελικά θεωρείται ο κρεοπώλης «κλειστό» επάγγελμα;

Ασαφές παραμένει αν περιλαμβάνεται και το επάγγελμα του κρεοπώλη στο νομοσχέδιο που κατατέθηκε ήδη στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής και αφορά τα λεγόμενα «κλειστά επαγγέλματα». Από το κείμενο του νομοσχεδίου προκύπτει ότι καταργούνται όλοι οι «αδικαιολόγητοι» περιορισμοί στην πρόσβαση άσκησης επαγγελμάτων, μεταξύ των οποίων και η «χορήγηση διοικητικής άδειας».

Το νομοσχέδιο που επεξεργάστηκε το υπουργείο Οικονομικών φέρει τον πλήρη τίτλο: «Αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας. Κατάργηση αδικαιολόγητων περιορισμών στην πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων».

Στο νομοσχέδιο δεν υπάρχει συγκεκριμένος κατάλογος επαγγελμάτων τα οποία εμπίπτουν στις διατάξεις του (υπάρχουν βέβαια διατάξεις που αφορούν συγκεκριμένα επαγγέλματα – νομικούς, μηχανικούς κ.λπ.), αλλά γενικοί περιορισμοί οι οποίοι καταργούνται «μετά την πάροδο τεσσάρων μηνών από την δημοσίευση» του νόμου και είναι (άρθρο 2, παρ. 2):

«- η ύπαρξη περιορισμένου αριθμού προσώπων τα οποία δικαιούνται να ασκήσουν το επάγγελμα σε όλη την επικράτεια…

– η εξάρτηση της χορηγήσεως διοικητικής αδείας για την άσκηση επαγγέλματος από την εκτίμηση της διοικητικής αρχής ως προς την ύπαρξη πραγματικής ανάγκης προς τούτο…

– η απαγόρευση για ένα πρόσωπο της ασκήσεως επαγγέλματος έξω από ορισμένο γεωγραφικό διαμέρισμα…

– η επιβολή της υπάρξεως ελαχίστων αποστάσεων μεταξύ των εγκαταστάσεων προσώπων που ασκούν το επάγγελμα

– η απαγόρευση για ένα πρόσωπο της δημιουργίας περισσοτέρων εγκαταστάσεων ή επαγγελματικής δραστηριοποιήσεως σε περισσότερες εγκαταστάσεις…

– η πρόβλεψη αποκλειστικής δυνατότητας ή απαγόρευσης διάθεσης είδους αγαθών από ορισμένη κατηγορία επαγγελματικών εγκαταστάσεων

– η επιβολή της ασκήσεως επαγγέλματος ή η απαγόρευση της ασκήσεώς του υπό ορισμένη ή ορισμένες εταιρικές μορφές ή ο αποκλεισμός της ασκήσεώς του υπό εταιρική μορφή, επιτρεπομένης μόνο της ατομικής ασκήσεως αυτού

– η επιβολή περιορισμών σχετιζομένων με τη συμμετοχή στη σύνθεση του μετοχικού ή εταιρικού κεφαλαίου…

– η επιβολή υποχρεωτικών κατωτάτων ή ανωτάτων τιμών ή αμοιβών για την διάθεση αγαθών ή την προσφορά υπηρεσιών…

– η επιβολή υποχρέωσης στον ασκούντα το επάγγελμα να προσφέρει μαζί με τη δική του υπηρεσία, άλλες συγκεκριμένες υπηρεσίες».

Αυτοί οι αρκετά γενικόλογα περιγραφόμενοι περιορισμοί, αφορούν δεκάδες επαγγέλματα, ενώ θα μπορούσαν – ανάλογα με την ερμηνεία – να αφορούν και τα κρεοπωλεία και τους επαγγελματίες κρεοπώλες.

Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι μέσα στο επόμενο τετράμηνο από την ημέρα που θα τεθεί σε εφαρμογή ο νόμος αυτός, μπορούν να εκδοθούν Προεδρικά Διατάγματα που να αίρουν και άλλους περιορισμούς! Το πώς θα εφαρμοσθεί αυτός ο νόμος περιγράφεται στο άρθρο 3 του νομοσχεδίου, στο οποίο ορίζεται ότι τέσσερις μήνες μετά την έναρξη ισχύος, δεν θα απαιτείται διοικητική άδεια για την άσκηση επαγγέλματος «όταν η χορήγηση της αδείας συναρτάται προς την, αντικειμενικώς διαπιστούμενη κατά δεσμία αρμοδιότητα, συνδρομή νομίμων προϋποθέσεων» (!). Από τότε και μετά θα μπορεί να αναγγέλλεται ελεύθερα η άσκηση επαγγέλματος και η αρμόδια για την αδειοδότηση αρχή έχει ένα τρίμηνο για να ελέγξει και να απαγορεύσει την άσκησή του αν δεν συγκεντρώνονται οι νόμιμες προϋποθέσεις.

Στο ίδιο άρθρο (παρ. 2) ορίζεται ότι «είναι δυνατή η θέσπιση εξαιρέσεως ως προς ορισμένο επάγγελμα» και αυτό αν «η διατήρηση του νομικού καθεστώτος της προηγούμενης διοικητικής αδείας επιβάλλεται από επιτακτικούς λόγους δημοσίου συμφέροντος». Στην περίπτωση αυτή με πρόταση του καθ’ ύλην αρμόδιου υπουργού και του υπουργού Οικονομικών, πάλι εντός τεσσάρων μηνών από την έναρξη ισχύος του νόμου, εκδίδεται προεδρικό διάταγμα.

Αν πιστέψουμε τα σχετικά ρεπορτάζ που δημοσιεύτηκαν στον Τύπο, μεταξύ των επαγγελμάτων τα οποία θεωρούνται «κλειστά» είναι και αυτό του κρεοπώλη. Σε τέτοια περίπτωση, αυτό που αντιλαμβανόμαστε, είναι ότι θα απαιτηθεί ίσως έκδοση Προεδρικού Διατάγματος για να εξαιρεθεί το επάγγελμα του κρεοπώλη από τις διατάξεις του εν λόγω νομοσχεδίου, εφόσον αυτό ψηφιστεί. Εκτός και αν η δημόσια υγεία, στην οποία εμπίπτει και το επάγγελμα του κρεοπώλη (γι’ αυτό άλλωστε οι άδειες αυτών των καταστημάτων ορίζονται μέχρι σήμερα ως «υγειονομικού ενδιαφέροντος») δεν θεωρείται… δημόσιο συμφέρον.

You might also like