Στη μείωση κατά το ήμισυ της ρύπανσης από το άζωτο (νιτρορύπανση) από την παραγωγή τροφίμων και τη γεωργία στην Ευρώπη, θα μπορούσαν, συλλογικά, να συμβάλουν η μείωση της κατανάλωσης κρέατος και γαλακτοκομικών, η βελτιστοποίηση της χρήσης λιπασμάτων και η ελαχιστοποίηση της σπατάλης τροφίμων, σύμφωνα με την έκθεση Appetite for Change.
Η έκθεση, η οποία συντάχθηκε από το Κέντρο Οικολογίας και Υδρολογίας του Ηνωμένου Βασιλείου (UKCEH), την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τη Σχολή Επιχειρήσεων της Κοπεγχάγης και το Εθνικό Ινστιτούτο Δημόσιας Υγείας και Περιβάλλοντος (RIVM) της Ολλανδίας, διαπίστωσε ότι λόγω της αναποτελεσματικότητας στην παραγωγή, η αποδοτικότητα χρήσης αζώτου του συστήματος τροφίμων στην Ευρώπη είναι επί του παρόντος μόνο 18%.
Αν και το άζωτο είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη των φυτών, η υπερβολική και αναποτελεσματική χρήση του οδηγεί σε διαρροή έως και 80% στο περιβάλλον.
Η «συνταγή» περιορισμού των αποβλήτων αζώτου
Η έκθεση προτείνει μια συνταγή για τη μείωση κατά το ήμισυ των αποβλήτων αζώτου, με τα «συστατικά» της να περιλαμβάνουν τον περιορισμό στο 50% της μέσης ευρωπαϊκής κατανάλωσης κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων, την υπεράσπιση της φυτικής διατροφής, τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας στην εφαρμογή λιπασμάτων και την αποθήκευση κοπριάς, τη μείωση της σπατάλης τροφίμων τόσο από τους λιανοπωλητές όσο και από τους καταναλωτές, την ενίσχυση της επεξεργασίας των λυμάτων για τη δέσμευση αζώτου από τα λύματα και την παροχή οικονομικών κινήτρων για τρόφιμα φιλικά προς το περιβάλλον.
Επιπλέον, η ανάπτυξη συνεκτικών πολιτικών, που αφορούν τόσο την παραγωγή όσο και την κατανάλωση τροφίμων, θεωρείται επίσης σημαντική, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας πλατφορμών διακυβέρνησης σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, για τον αποτελεσματικό συντονισμό.
Εύρος Σεναρίων
Ως μέρος της έκθεσης, οι συγγραφείς διερεύνησαν 144 διαφορετικά σενάρια, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης της κατανάλωσης κρέατος και γαλακτοκομικών, γεωργικών και λιανικών πρακτικών και επενδύσεων στην επεξεργασία λυμάτων, καθώς και τα οφέλη ή τα «ανταλλάγματα» που προκύπτουν από το καθένα.
Πρότειναν ότι μια «ισορροπημένη» σειρά ενεργειών, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης κατά το ήμισυ της κατανάλωσης κρέατος και γαλακτοκομικών, καθώς και η βελτιωμένη διαχείριση της γεωργικής αλυσίδας και της τροφικής αλυσίδας, είχαν τη δυνατότητα να επιτύχουν μείωση των απωλειών αζώτου κατά 49%, παρέχοντας ένα καθαρό κοινωνικό όφελος.
Μια πιο σημαντική μείωση των αποβλήτων αζώτου, κατά 84%, θα επιτυγχανόταν με την ευρεία υιοθέτηση μιας φυτικής διατροφής, σε συνδυασμό με «φιλόδοξα τεχνικά μέτρα», ωστόσο η αυστηρότητα των ενεργειών που απαιτούνται για να επιτευχθεί αυτό, θα είχε ως αποτέλεσμα περιορισμένο κοινωνικό όφελος.
«Ολιστική προσέγγιση»
«Η δράση δεν ξεκινά και δεν τελειώνει στην πύλη του αγροκτήματος. Απαιτεί μια ολιστική προσέγγιση, που να περιλαμβάνει -όχι μόνο αγρότες- αλλά και υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, λιανοπωλητές, εταιρείες ύδρευσης και ιδιώτες», σχολίασε ο καθηγητής Mark Sutton του UKCEH, ένας από τους συντάκτες του Appetite for Change.
«Δεν σημαίνει, επίσης, ότι πρέπει να γίνουμε όλοι vegan. Η ανάλυσή μας διαπιστώνει ότι μια ευρεία δέσμη ενεργειών, συμπεριλαμβανομένης μιας δημοκρατικής προσέγγισης (μείωση της κατανάλωσης κρέατος και γαλακτοκομικών κατά το ήμισυ) σημείωσε την υψηλότερη βαθμολογία, στην προσπάθεια μείωσης κατά το ήμισυ των αποβλήτων αζώτου έως το 2030», συμπλήρωσε ο καθηγητής.