Διανομή κρέατος στην αλυσίδα λιανικής

Οι οργανωμένες επιχειρήσεις μεταφορών και διανομών μπορούν να συνεισφέρουν τόσο στην ανάπτυξη της ελληνικής κτηνοτροφίας, όσο και στην εξυπηρέτηση της λιανικής αλυσίδας πώλησης κρέατος. Αυτό είναι το συμπέρασμα από τη συζήτηση που είχε το meatplace.gr με τον Δημήτρη Μαρκάκη, ιδιοκτήτη της Μαρκάκης Διαμεταφορική Α.Ε.

Η επιχείρηση δραστηριοποιείται επί χρόνια στη μεταφορά και τη διανομή τροφίμων και διαθέτει στόλο φορτηγών αυτοκινήτων που έχουν τη δυνατότητα μεταφοράς κρέατος νωπού ή κατεψυγμένου σε συσκευασία. Έχει αναλάβει τις διανομές πολλών επιχειρήσεων, ενώ εξυπηρετεί τις ανάγκες μεγάλων αλυσίδων σούπερ μάρκετ. Στην αγορά κρέατος, έχει τη διανομή επώνυμης φίρμας κοτόπουλου. Διαθέτει και φορτηγά ψυγεία με την υποδομή για κρεμαστά φορτία, τα οποία όλα απορροφώνται στις ήδη υπάρχουσες συνεργασίες με τις μεγάλες επιχειρήσεις σούπερ μάρκετ.

Όπως δηλώνει ο κ. Μαρκάκης, «εκείνο που στερείται η ελληνική αγορά -και πρέπει να το δούμε σε σωστή βάση- είναι ότι δεν υπάρχουν αυτοκίνητα διανομής με δυνατότητα κρεμαστού φορτίου». Διαθέτοντας ήδη τέτοια αυτοκίνητα, θεωρεί ότι υπάρχει η υποδομή για να υποδεχτεί το ενδεχόμενο άνοιγμα μιας τέτοιας αγοράς: «Δεν παύω να ενδιαφέρομαι να επενδύσω σε αυτό τον κλάδο και να ανοίξουμε νέους ορίζοντες», συμπληρώνει.

Ομαδικό φορτίο

«Αν θέσουμε μια πρώτη σκέψη στο ζήτημα της ανάπτυξης της μεταφοράς κρέατος από την περιφέρεια για να διανέμεται στην Αθήνα, πρέπει να βρούμε κατά νομούς παραγωγούς και να γίνεται φορτίο γκρουπάζ, να έρχεται σε ένα χώρο που τον ελέγχουμε εμείς απόλυτα και κατ’ εντολή του πελάτη να σπάει η διανομή σε μικρότερα σημεία πώλησης». Όπως μάλιστα λέει ο κ. Μαρκάκης υπάρχουν ψυχόμενες αποθήκες στην Αττική όπου μπορεί να γίνεται η μεταφόρτωση, ενώ και η ίδια η επιχείρησή του έχει αδειοδοτηθεί για αποθήκη – ψυγείο.

«Φαίνεται από τα στοιχεία ότι υπάρχει μια στροφή προς την παραγωγή και ιδιαίτερα την κτηνοτροφική», διαπιστώνει ο ίδιος. «Η εγχώρια παραγωγή είναι μηδαμινή και γι’ αυτό έχει προοπτική, αρκεί να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε σαν αγρότες και να σκεφτόμαστε σαν επιχειρηματίες. Δηλαδή να μην σκέφτεσαι ότι θα κάνεις μια στάνη και θα βάλεις 200 πρόβατα. Αν δεν σκεφτείς έτσι και ειδικά οι νέοι που έχουν το μυαλό να ακολουθήσουν αυτό το δρόμο, θα υπάρξει ανάπτυξη».

Εκείνο που χρειάζεται, κατά την άποψη του κ. Μαρκάκη, είναι να υπάρξει μια οργάνωση: «Πρέπει να βγει ένα πιλοτικό σχέδιο πάνω στο θέμα της μικροδιανομής του κρέατος, να ξεκινήσουν δειλά κάποια φορτία και σιγά-σιγά θα ακολουθήσουν κι άλλοι. Αν τα πράγματα τεθούν σε μια βάση όπου υπάρχει συμφέρον, υπάρχει κατανάλωση, υπάρχει δίκτυο που θα υποστηρίξει, τότε όλα είναι ξεκάθαρα. Ο παραγωγός θα αφοσιωθεί στην παραγωγή του, η δουλειά του μεταφορέα είναι άλλη, η δουλειά του πωλητή άλλη, θα μπορέσει ν επικεντρωθεί ο καθένας στον τομέα του. Δεν μπορούν να τα κάνουν όλα οι ίδιοι».

Βέβαια, ο ίδιος δεν κρύβει ότι υπάρχουν πολλές δυσκολίες που πρέπει να ξεπεραστούν, όπως η αρνητική στάση πολλών εμπόρων στις συνέργειες: «Δεν θέλουν να φορτώνονται τα προϊόντα τους μαζί με τα προϊόντα άλλου εμπόρου». Γεγονός, που όπως λέει ο ίδιος θα ξεπεραστεί αν εκτιμηθεί το κέρδος από μια τέτοια κίνηση.

Περισσότερα θα διαβάσετε στο τεύχος Απριλίου του περιοδικού Meat Place, που κυκλοφορεί σε λίγες μέρες.